Festiwal Roślin Owadożernych w Storczykarni

W ciągu czterech festiwalowych dni - do niedzieli - zwiedzający będą mogli zobaczyć wyjątkowe owadożerne okazy, takie jak np. olbrzymie dzbaneczniki, które potrafią upolować nawet mysz lub niewielkiego ptaka; przekraczające metr wysokości kapturnice, będące smakoszami much, os i pająków; czy rosiczki zjadające muszki owocówki.

- Turyści są bardzo zainteresowani tym nietypowym festiwalem. Dopytują o szczegóły, zapowiadają swój udział w wydarzeniu. Niecodziennie przecież w jednym miejscu można podziwiać tak wiele różnorodnych roślin owadożernych, które intrygują, zaskakują i przykuwają uwagę - powiedziała Joanna Garbulińska-Charchut z Muzeum-Zamku w Łańcucie.

Atrakcją festiwalu będą weekendowe - sobota i niedziela - pokazy karmienia roślin, połączone z krótkimi prelekcjami, dzięki którym turyści poznają tajemnice najbardziej unikatowych gatunków roślin. Będzie można także nabyć owadożerną roślinę do domu czy ogrodu.

W łańcuckiej storczykarni rośnie około 3 tys. orchidei, reprezentujących około 900 różnych gatunków i odmian tych kwiatów, w tym najbardziej rzadkie i egzotyczne. Pochodzą one z niemal wszystkich kontynentów: Azji, Afryki, obu Ameryk, Australii i Europy.

Wiele z nich pachnie zachwycająco, ale wśród nich są również storczyki o zapachu... padliny.

W storczykarni oprócz najbardziej wyeksponowanych orchidei, są też rośliny towarzyszące, jak np. paprocie, pnącza i epifity, czyli rośliny rosnące na innej roślinie, ale zwykle nie prowadzące pasożytniczego trybu życia. Storczykarnię można odwiedzać przez cały tydzień, z wyjątkiem poniedziałków. Festiwal Roślin Owadożernych odbędzie się w godzinach otwarcia storczykarni, które można sprawdzić na stronie internetowej Muzeum-Zamku w Łańcucie.

Zespół szklarni zamkowych wybudowano przed 1904 r. Początkowo pełnił on rolę zaplecza Palmiarni. Hodowano tu różne rośliny, w tym storczyki. Po II wojnie światowej obiekt przejęło Państwowe Gospodarstwo Rolne, które kontynuowało uprawę do lat 80. XX w. Później storczykarnię włączono do zespołu parkowego. Dzięki ciągłości hodowli zachowała się część kolekcji stoczyków z czasów Potockich.

Obecna storczykarnia powstała w odbudowanych szklarniach rodziny Potockich. Zajmuje powierzchnię 640 m kw, z czego 230 m to miejsce ekspozycji; na pozostałej powierzchni znajduje się zaplecze, podzielone na cztery strefy klimatyczne - tropikalną, ciepłą, umiarkowaną i zimną - właściwe dla poszczególnych gatunków. W każdej z nich panuje inna temperatura, wilgotność i nasłonecznienie. Całością steruje komputer.